Շունը
Մի շուն անտառում մենակ էր ապրում: Մի անգամ շունը ձանձրանում է մենակ ապրելուց: Շունը սկսում է ընկերներ որոնել: Նա ուզում է գտնել ամենահզոր ու անվախ մի ընկեր: Շունը մտածում է, որ գայլն է ամենահզորը և անվախը: Գնում է գայլի մոտ և ընկերանում: Սկսում են շունն ու գայլը միասին ապրել:
1
1
2
2
Մի գիշեր շունն անտառում աղմուկ է լսում: Շունը սկսում է հաչել:
– Մի՛ հաչա, ա՛յ շուն, - բարկանում է գայլը, - թե չէ արջը կլսի, կգա և մեզ կուտի:
– Ուրեմն, արջն է եղել ամենից ուժեղն ու անվախը, - մտածում է շունը: Շունը գնում է արջի մոտ և ընկերանում նրա հետ:
3
3
4
4
Մի գիշեր շունն անտառում աղմուկ է լսում: Շունը սկսում է հաչել:
– Մի՛ հաչա, ա՛յ շուն, - բարկանում է արջը, - թե չէ առյուծը կլսի, կգա և երկուսիս էլ կուտի:
– Ուրեմն, առյուծն է եղել ամենից ուժեղն ու անվախը, - մտածում է շունը: Շունը գնում է առյուծի մոտ և ընկերանում նրա հետ:
5
5
6
6
Մի գիշեր շունն անտառում աղմուկ է լսում: Շունը սկսում է հաչել:
– Մի՛ հաչա, ա՛յ շուն, - բարկանում է առյուծը, - թե չէ մարդը կլսի, կգա և երկուսիս էլ կսպանի:
– Ուրեմն, մարդն է եղել ամենից ուժեղն ու անվախը, - մտածում է շունը: Շունը գնում է մարդու մոտ և ասում.
Ա՛յ մարդ, արի՛ միասին ապրենք:
– Շա՛տ բարի, - պատասխանում է մարդը, - ապրենք միասին:
Սկսում են միասին ապրել: Մի անգամ շունն աղմուկ է լսում: Շունը սկսում է հաչել: Հաչոցից մարդն արթնանում է և բացականչում.
– Շո՛ւն, վրա՛ պրծիր, վրա՛ պրծիր, բաց չթողնես:Շունը կռահում է, որ մարդը ոչինչից չի վախենում: Մարդն ամենից անվախն է և ուժեղը:
Դրանից հետո շունը մարդու հետ է ապրում:
Վրացական ժողովրդական հեքիաթ
8
8
8
8
